“Ik werk al sinds mijn zestiende in de verpleeghuiszorg en maak de enorme impact van dementie dagelijks van dichtbij mee. Het moment waarop een bewoner zijn of haar naasten niet meer herkent, vind ik één van de meest schrijnende momenten in het ziekteproces."

Groot verdriet bij de familie

Degene met dementie heeft dat vaak zelf niet meer in de gaten, maar het verdriet bij de familie is altijd groot. Op dat moment probeer ik er voor de familie te zijn door een luisterend oor te bieden. Hoewel ik natuurlijk hoop dat er ooit een medicijn wordt gevonden, focus ik me vooral op een goede kwaliteit van leven voor mensen die nu met dementie te maken hebben. Vaak zijn het de kleine dingen die de laatste fase van iemands leven de moeite waard maken: even wat dagcrème opdoen, een knuffel geven of de haren föhnen.

Al 2 jaar collectant

Mijn werkdag is geslaagd als ik bij ten minste één bewoner een glimlach op het gezicht heb kunnen toveren. Twee jaar geleden ging ik voor het eerst met de collectebus van Alzheimer Nederland op pad. Ik weet uit eigen ervaring dat het hard nodig is om meer geld te investeren in onderzoek. Dat besef lijkt ook steeds meer door te dringen bij de mensen thuis: iedereen ontvangt je met open armen en de reacties aan de deur zijn vaak hartverwarmend.